تنیس با ویلچر
تنیس با ویلچر فقط برای ورزشکاران پارالمپیک می باشد. که تعلق دارد به گروه های قطع عضو، ضایعات نخایی، جسمی – حرکتی و در نهایت فلج مغزی که در کلاس بندی QUAD.WT حضور دارند است. مسابقات به دو شیوه اجرا می شود: انفرادی و دو نفر ی گروهی در بخش بانوان و آقایان و یا به طور مختلط برگزار می کنند.
رشته ی ورزشی تنیس با ویلچر زیر نظر فدراسیون جهانی ltf است که در سال 1349 شمسی و مطابق با 1970 میلادی آغاز به فعالیت کرده اند. این رشته در ایران از سال 1374 و مطابق با 1995 آغاز شده است.
اولین مسابقات قهرمانی در سال 1376 بود. اولین اعزام برون مرزی با اعزام تیم ملی ایران برای آسیا – اقیانوسیه ی مالزی در سال 1378 بود.
ست های تنیس با ویلچر
مسابقات این رشته به صورت دو ست از سه ست می باشد که هر کدام از ست ها حداقل شش گیم و حداکثر سیزده گیم ایجاد می شود. زمین بازی کردن به طور تک به تک مستطیلی به طول 77/23 متر و عرضش 23/8 متر است.
ولی در بازی گروهی مستطیلی به طول 77/23 متر و عرضش 9/10 متر می باشد. اگر یک تیم هر دو گیم را ببرد آن تیم برنده ی مسابقه می شود. تا به الان 11 تیم استانی و باشگاهی با هم رقابت می کنند.
قوانين بازی
مسابقات تنيس با ويلچر بر پایه ی قوانين فدراسيون بين‌المللی تنيس، با ارائه کردن استثنائات زیر انجام مي‌شود:
قانون Two-Bounce (دوبار برخورد توپ به زمين)
بازيكن تنيس با ويلچر اجازه دارد توپ را دوبار به زمين بزند. بازيكن ها بايد توپ را قبل از بارسوم به زمین برخورد کند به طرف مقابل بفرستد. در دومين برخورد توپ به زمين در داخل محدوده زمين يا در خارج آن می تواند انجام دهد.
ويلچر
ويلچر به عنوان قسمتی از بدن بازيكن محسوب می شود و تمامي قوانين قابل اعمال برای بدن بازيكن است، بايد برای ويلچر او نيز اعمال شود لذا اعضایی از بدن به حساب می آید.
سرويس
سرويس تنیس با ویلچر بايد به طور زیر انجام گيرد:
1- کسی که سرويس را می زند، بدون درنگ کردن (دقيقا) پیش از شروع زدن سرويس بايد بدن بازیکن در يک حالت ثابت (بدون حركت) قرار بگیرد. او بعد از آن بايد اجازه به انجام يک حركت به طرف جلو (Push) قبل از زدن ضربه به توپ باشد.
۲- زننده سرويس، در حين زدن سرويس، نبايد با هر يک از چرخ‌هاي ويلچر و هر نقطه‌اي به غير از قسمت عقبي (پشت) خط اصلی در داخل محدوده فرضی امتداد يافته از قسمت وسط زمين و خط عرضي زمين، تماس پيدا كند.
۳- اگر استفاده از روش‌هاي سنتي (مرسوم) براي زدن سرويس، براي يک ورزشكار مبتلا به فلج چهار اندام، از نظر فيزيكي (جسمي) غير ممكن باشد، در اين صورت يک ورزشكار يا يک فرد ديگر مي‌تواند توپ را براي چنين ورزشكاری بياندازد. به هر حال، هميشه بايد از يک روش سرويس زنی استفاده شود.
از دست دادن امتياز
يک بازيكن در موارد زیر امتياز خود را از دست می دهد
۱- برنگرداندن توپ پیش از برخورد آن به زمين برای سومين بار
۲- در صورتي كه بازيكن در زمان قرار داشتن توپ در جريان بازي، از هر يک از قسمت‌های پاهايش يا قسمت‌های انتهايي پاهای خود به عنوان ترمز يا به عنوان تثبيت كننده (هايل يا استابيلايزر) در زمان زدن سرويس، ضربه‌زدن به توپ، چرخيدن يا متوقف شدن (از طريق قراردادن پاها بر روي زمين يا بر روی هر يک از چرخ‌هاي ويلچر) استفاده کند، (در اين صورت امتياز از دست می دهد).
۳- در صورتی كه باسن بازيكن، در زمان تماس او با توپ، با صندلي ويلچر تماس نداشته باشد.
راندن ويلچر با كمک پا
۱- اگر به خاطر توانايی نداشتن، يک بازيكن توانایی به راندن ويلچر با استفاده از چرخ‌هاي آن نباشد، در اين صورت می تواند با استفاده از يک پاي خود ويلچر را به طرف جلو براند.
۲- اگر يک بازيكن مجاز به راندن ويلچر خود با استفاده از يک پای خود باشد، هيچ کدام يک از قسمت‌هاي پای بازيكن در موارد زیر نبايد با زمين تماس داشته باشد.
– در خلال حركت چرخشي زدن ضربه به توپ، (Swing) شامل زماني كه راكت به توپ برخورد می نمايد.
– از زمان آغاز حركت سرويس تا زماني كه راكت به توپ برخورد می نمايد.
۳- بازيكني كه از اين قانون تخطی نمايد، يک امتياز از دست می دهد.
تنیس با ویلچر/ افراد سالم
هنگامی که یک بازیکن ویلچری با و یا مقابل فرد سالم بازی می کند. قوانین تنیس با ویلچر باید برای افراد ویلچری و قوانین تنیس برای فرد سالم اعمال شود. در این گونه بازی فرد ویلچری اجازه دارد دو بار برخورد توپ به زمین استفاده کند. در حالی که فرد سالم فقط یک بار بعد از زمین خوردن می تواند بزند.
